<p><br /></p>
کمتر خانواده ای پیدا می شود که روی تربیت فرزندان خود حساسیت نداشته باشد اما همیشه داشتن حساسیت نشانه این نیست که در مورد رشد روانی فرزندانمان همه چیز را می دانیم. خانواده های زیادی هستند که از عدم پیشرفت تحصیلی نوجوانان خود گله می کنند و وقتی از آنها دلیل این موضوع را می پرسید همان جوابی را می دهند که فرزند نوجوانشان به آنها داده است.
اگر مادران کودک درون شان شیطنت کند، زندگی در خانه جریان می یابد، اگر خنده، اگر شادی، اگر شوخی، اگر بازی کنند همه اهل خانه را به زندگی نوید می دهند. انتقال شادی از پدران و مادران به کودکان میسر است. کودکان همین چند سال را برای شادی و بازی وقت دارند، کودک شاد امروز، انسان موفق و خوشبخت فرداست. بازی کردن به کودکان، کشف دنیا، قوانین طبیعت، تفکر در پیرامون زندگی را می آموزد آنها توانایی های خود را در بازی ها می سنجند که هیچ علمی آن را به کودکان نخواهد آموخت.
<p><br /></p>
تقریباً همه کودکان حسادت را تجربه می کنند. گاهی نسبت به خواهر و برادرهایشان و گاهی هم نسبت به کودکان دیگر! این احساسی طبیعی است اما اگر کودک هر بار بخواهد خودش را با بقیه مقایسه کند دچار مشکلاتی خواهد شد. به همین علت لازم است به کودکتان یاد بدهید که بتواند احساس حسادت خود را کنترل کند. بدین ترتیب نه تنها احساس بهتری خواهد داشت بلکه بهتر می تواند با دیگر کودکان برخورد کند و روابط اجتماعی بهتری داشته باشد. می پرسید چگونه؟ در این مقاله بخوانید:
ورود نوزاد دوم در خانواده برای کودک یک بحران بزرگ را به وجود می آورد. او که تا آن زمان مورد توجه والدین بوده است با آمدن نوزادی دیگر موقعیتش را در خطر می بیند، این وظیفه والدین است که با رفتارهای مناسب خود محیط را برای او آرام نگاه دارند و با محبتشان وضعیت کودک را متعادل تر کنند.
یکی از شایعترین واکنش هایی که اغلب کودکان موقع بروز عامل رقابت از خود نشان می دهند حسادت است. شناخت و درمان این نوع واکنش ها در کودکان حایز اهمیت است زیرا این حالت علاوه بر ایجاد عصبانیت، تنفر و احساس خود کم بینی، باعث می شود که در سنین بالاتر شخص به علت این اخلاق ناپسند در محیط و اجتماع تنها بماند. حسادت غالباً با ترس درونی و خشم توأم است اکثر قریب به اتفاق پژوهشگران عقیده دارند که حسادت در دختران بیشتر از پسران است.
اون موبایلتو بذار کنار تا پرتش نکردم از پنجره بیرون!! کمی هم تو کارای خونه بیا کمک کن...
دیالوگ مادر با رژینای 14 ساله که هر روز هم تکرار می‌شود ولی انگار نه انگار، بعضی وقت‌ها رژینا حتی صدای اطرافیان را هم نمی‌شنود و محو گوشی موبایلش می‌شود، امان از این شبکه‌های مجازی، از این شبکه به آن شبکه، دیگر حتی کودکان سنین پایین هم گوشی‌هایی با برند معروف و قیمت‌هایی گزاف و کارایی‌های بالا از خانواده‌هایشان طلب می‌کنند.
قطعاً استفاده از تکنولوژی‌های روز دنیا اثرات مثبت زیادی در جامعه دارد ولی گاهی در سنین پایین دسترسی به این تکنولوژی‌ها شکل اعتیاد به خود گرفته و اثرات مخربی بر سلامت روان آنها به دنبال خواهد داشت.